به طور کلی مرکب زدایی انواع کاغذهای باطله را می توان به دو روش مرکب زدایی به روش شستشو و مرکب زدایی به روش شناورسازی دسته بندی کرد، در ادامه به توضیح درباره هر کدام از روش ها می پردازیم.
مرکب زدایی به روش شستشو:
در این فرایند مواد پراکنده ساز همراه با مواد پاک کننده بکار می روند تا ذرات مرکب به ذرات بسیار ریز تبدیل شده و پخش شوند. سپس در یک عملیات شستشوی چند مرحله ای، مرکب پخش شده از محیط خارج می شود. هر دو عمل تمیز کردن و پراکنده سازی مرکب در خمیرساز انجام می شود. جداشدن مرکب در فرایند شستشو مانند یک فرایند تلغیظ است. اگر ذرات مرکب بسیار کوچک باشند، مقدار مرکب حذف شده از نظر تئوری متناسب با مقدار آب حذف شده می باشد. اما در عمل ،شبکه الیاف مشابه یک فیلتر عمکرده و ضریب کارایی حذف واقعی را کاهش می دهد.اثر فیلترکنندگی درحین شستشو، از طریق انجام کار در درصد خشکی کم و با استفاده از دستگاه تلغیظ کننده،به حداقل رسانده شود.درصد خشک خمیر ورودی به اندازه 1-1/5 درصد ایده ال است زیرا در این شرایط فیلترکنندگی کم است. اما کارخانه هایی که از این درصد خشکی استفاده می کنند نیاز به فضای بزرگی دارند.برای کاهش حجم آب مورد نیاز و افزایش بازده الیاف،معمولاً از شستشوی با جریام مخالف استفاده می شود،خمیر در این مرحله رقیق می شود.
مرکب زدایی به روش شناورسازی:
در حال حاضر بخش عمده الیاف دست دوم مرکب زدایی شده در سراسر دنیا توسط این فرایند بازیابی می شود. بطور کلی وجود چند مشکل عمده در فرایند شستشو برای مرکب زدایی موجب گردید که استفاده از روش شناورسازی در اروپا از اواسط دهه 1950 میلادی مجدداً مورد توجه قرار گیرد، که عبارتند از : وجود مقادیر خیلی زیاد آب کثیف در فرایند شستشو، اجبار به پذیرش مقدار زیاد هدر رفت الیاف و مواد پرکننده و وجود قوانین سخت در مورد دفع پساب ضایعات. شایان به ذکر است که دلیل استفاده از این روش در مقایسه با روش شستشو، هزینه سرمایه ای و فضای موردنیاز برای شناورسازی بیشتر است. در فرایند شناورسازی، مرحله تمیزسازی کاغذ های باطله در خمیرساز انجام می شود. سپس مواد شمیایی افزوده می شوند تا موجب تشدید پدیده تشکیل کف و شناور شدن ذرات مرکب گردند. در نهایت خمیر در تعدادی از سلولهای شناورسازی، هوادهی شده و این عمل موجب می شود توده های سبک ذرات مرکب به سطح مایع بیایند و در آنجا جمع آوری شوند.
اصول اساسی در روش شناورسازی بازیافت کاغذ:
دوره کامل فرایند شناورسازی تحت تأثیر عوامل فیزیکی و شمیایی قرار دارد. عوامل فیزیکی شامل اندازه و دانسیته ذرات، اندازه حباب های هوا، درصد خشکی و درجه مایع یا سوسپانسیون خمیر و همینطور سرعت و شرایط جریان در سلول شناورسازی می باشند. از میان متغیرهای شیمیایی می توان به کیفیت آب ،مقدار PH آب یا سوسپانسیون خمیر، عوامل شناور(مواد کف ساز، جمع کننده، کنترل کننده، فرونشاننده، فعال کننده، عوامل سمی و پادزهرها) اشاره کرد.